Eerlijk zeggen: als een collega of vriendin je vandaag naar tamarinde had gevraagd, had je dan geweten wat het is? Een muziekinstrument? Een bekende actrice? Kun je het eten? Ja, je kunt het eten.

Tamarinde is een peulvrucht. Tamar Hindi betekent Dadel van India, dan krijg je al een aardig idee. Het vruchtvlees van de tamarinde doet namelijk een beetje denken aan het vruchtvlees van dadels. De meeste tamarinde komt uit India, al werd de peulvrucht eerder al aangetroffen in Afrikaanse landen. Tegenwoordig groeit het op veel warme plekken, maar vooral in Azië.

Wie tamarinde wil eten moet eigenlijk nogal geduldig zijn. De boom groeit enorm langzaam, maar is dan wel oersterk (en kan wel 25 meter worden), verdraagt veel zon en langdurige droogte. Pas na een jaar of vijf levert de boom vruchten. Dan ben je er nog niet. De vrucht laat zich niet heel gemakkelijk eten.

Je moet de tamarinde pellen. Ovale, harde zaden liggen ingebed in donkerbruin vezelig vruchtvlees. Pas als je de schil, de draderige vezels en de zaden hebt verwijderd, kun je van de vrucht proeven. Dat is een beetje een gedoe. Het vruchtvlees en de vezels zitten behoorlijk verweven en laten zich met moeite scheiden. Waarom vertellen we dit eigenlijk, want je hoeft dit allemaal niet zelf te doen. Dat hebben wij al voor je gedaan en we hebben het in een flesje gestopt. Een flesje boordevol vruchtvlees van de tamarinde, kant-en-klaar om te gebruiken.

Tamarinde is enorm veelzijdig. Het gaat in curry of chutney, maar komt ook bij het maken van citroentaart van pas. Er wordt frisdrank van geproduceerd, snoep en van het vruchtvlees maak je goede jam. In Indonesië wordt het gebruikt in verse pindasaus, in Thailand dient het soms als vervanger voor koffie, maar misschien is de bekendste toepassing wel de worcestersaus. Tamarinde smaakt zoetzuur, maar iets meer zurig dan zoet en is dus een goede vervanger van azijn en citroensap.

Al eeuwenlang wordt tamarinde verwerkt in traditionele medicijnen. Dat is niet zo gek, want tamarinde bevat veel gezonde ingrediënten. Als je 100 gram van de peulvrucht eet, heb je al ruim een kwart van je aanbevolen dagelijkse hoeveelheid B1 binnen, en ook al flink wat B3 (12%) en vitamine C (6%). Verder zit er veel kalium en fosfor in.

Wij vinden dat mooi meegenomen, maar gebruiken tamarinde toch het liefst om er lekker mee te koken. Bijvoorbeeld om roerbak groente een extra kick te geven, gefrituurde vis in te dippen, om spareribs mee te bakken, komkommersalade mee aan te maken of in de pad thai. In Azië denken ze daar precies hetzelfde over. Al gebruiken ze daar ook tamarindepulp om messing, koper en brons mee op te poetsen. Dat doen wij dan weer niet.